To były piękne dni
Po prostu piękne dni,
Gdy chodziliśmy do przedszkola tu
Kiedy uczyłam się
Jak pisać imię swe
Kiedy poznałam tysiąc nowych słów.
Słowa tej piosenki zostaną w pamięci przedszkolaków z grupy "Biedronki" i Pań na długo. Są one podsumowaniem, dla większości dzieci czteroletniego pobytu w naszym przedszkolu.
27 czerwca odbyła się oficjalna uroczytość pożegnania przedszkolaków z udziałem rodziców i zaproszonych gości - Pani Dyrektor, Wicedyrektor oraz pracowników naszej placówki.
Część artystyczna rozpoczęła się od zatańczenia przez przedszkolaków poloneza. Następnie dzieci recytując wiersze i śpiewając piosenki przeniosły się w czasie i wspominały pobyt w przedszkolu - od pierwszego dnia, kiedy jako zapłakane 3-latki przekroczyły próg naszej placówki, do ostatnich chwil jako przedszkolaki. Pięknymi słowami i kwiatami podziękowały i wyraziły swą wdzięczność dla rodziców, dyrekcji, nauczycieli i wszystkich pracowników przedszkola za wyrozumiałość, miłość i wsparcie. Natomiast za ich obecność w przedskolu i radość jaką wnosiły do naszej placówki podziękowała Pani Dyrektor, Wicedyrektor i wychowawczyni. Nie zabrakło również słów wdzięczności dla rodziców za ich pomoc i współprace. Przedstawicielom z Rady Rodziców zostały wręczone dyplomy za szczególne zaangażowanie, udzielanie się, pomoc i pracę na rzecz przedszkola.
Na koniec dzieci otrzymały dyplomy, pamiątkowe książki i drobne upominki.
Drogie Dzieci!
Pamiętajcie, że stając się uczniami, nie przestajecie być dziećmi.
Powtarzając cytowane już słowa, jeszcze raz:
Chcę wam życzyć na początek,
Żeby nauka szła jak z płatka
Żeby tyle było szóstek,
ile pszczół na polnych kwiatkach.
Żeby pochwał było tyle,
ile szyszek w gęstym borze,
żeby w szkole było milej
niż nad rzeką lub nad morzem.
Długopisy, wszystkie pióra
niechaj piszą mądrze, ładnie
i niech skrzypią tak jak żuraw,
kiedy błąd się gdzieś zakradnie.
Życzę zabaw z kolegami
kolegów do zabawy,
Szczęścia, zdrowia, pomyślności,
i w klasie pierwszej wiele wytrwałości.
Bądźcie zdrowe, miłe i radosne,
miejcie w sercach zawsze wiosnę.
Niech wam świeci promyk słońca,
Na cenzurkach szkół do końca.
Paulina Łączak