Logopedyczne gry planszowe

Zapraszam do wspólnej zabawy z dziećmi w projektowanie i wykonanie logopedycznej gry planszowej.

Do stworzenia ciekawej gry można użyć: bloku technicznego, papieru kolorowego, naklejek, pudełek po zapałkach i wiele innych materiałów.

Na każdym polu lub w miejscach wybranych na planszy powinny znaleźć się obrazki lub napisy z ćwiczoną głoską.

Podaję przykładową listę wyrazów do głosek:

L – las, lody, lampa, lizak, lis, listonosz, lupa, leki, loki,

Sz – szalik, szpilka, szpulka, szabla, szyba, szynka, szpital,

Cz – czekolada, czapka, czajnik, czubek, czoło, czołg, czółno, czytanka,

R – traktor, truskawka, trampolina, druty, drabina, drewno,

S – sanki, sasanki, stół, słoń, sopel, studnia, samochód, suseł, spodnie,

K – kasa, kosa, kask, kolana, kamyk, kanapa, kanapka, kompot.

Poniżej przedstawiam przykładowe gry logopedyczne.

Wesołej zabawy!

Po powrocie do przedszkola chętnie zobaczę Wasze prace.

Ćwiczenia narządów artykulacyjnych dla dzieci

Pan Języczek w buzi

Pewnego dnia Pan Języczek, który mieszka u każdego w buzi, robił wielkie porządki.

Najpierw umył dokładnie ściany (przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni lewego, potem prawego policzka).

Potem umył sufit (przesuwamy język po podniebieniu w przód i w tył).

Podłoga też była brudna, umył ją bardzo dokładnie (opuszczony język jak najniżej, myje dolne dziąsła).

Okna też musiały zostać umyte. Najpierw umył ich stronę zewnętrzną, a potem wewnętrzną (język wędruje po stronie zewnętrznej, a potem wewnętrznej zębów).

Potem umył schody w przedsionku (język przesuwa się w stronę dolnej wargi i wysuwa na brodę).

Komin też musiał zostać wyczyszczony (język wysuwa się w kierunku wargi górnej i nosa).

Kiedy spostrzegł z okna przechodzącą sąsiadkę, pomachał jej ściereczką (język wędruje z jednego kącika ust do drugiego).

Na koniec wytrzepał dywany (wyciągnij język, pochyl głowę i nią potrząśnij).

W ten sposób cały dom został wysprzątany.

* W czasie ćwiczeń usta są szeroko otwarte.

“Gimnastyka buzi na wesoło” I.Rutkowska-Błachowiak

Szereg szumiący… w butelkach!

Głoska [sz] jest spółgłoską przedniojęzykowo-dziąsłową, szczelinową, ustną, twardą i bezdźwięczną. Kiedy jest wymawiana czubek języka unosi się do wałka dziąsłowego, gdzie tworzy się szczelina. Zęby są zbliżone, wargi zaokrąglone, lekko wysunięte do przodu. Podczas artykulacji [sz] więzadła głosowe są rozsunięte.

Głoska [cz] jest spółgłoską przedniojęzykowo-dziąsłową, zwarto-szczelinową, ustną, twardą i bezdźwięczną. Jej artykulacja polega przede wszystkim na wytworzeniu najpierw zwarcia, a potem szczeliny między czubkiem języka, a wałkiem dziąsłowym.

Proponuję zabawę logopedyczną.

Oto ćwiczenie logopedyczne: wiadomości w butelkach. Można wykorzystać je do ćwiczeń głosek szeregu szumiącego: SZ, Ż/RZ, CZ. Pobierz, wydrukuj i wykorzystaj, aby Twoje dziecko mówiło poprawnie!

Jak się bawić?

1. Morze wyrzuciło butelkę z wiadomością. Odczytaj ją głośno i wyraźnie!
2. Stwórz ilustrację do wiadomości!
3. Ułóż zdanie lub związek wyrazowy, wykorzystując słowo zamknięte w butelce.
4. Załóż gumki recepturki na wydrukowane i podklejone na kartoniku obrazki. Wykorzystaj wędkę (wystarczy zagięta szpilka i kawałek sznurka), a dziecko – ćwicząc koncentrację i precyzję ruchu – łowi butelki! (i powtarza lub odczytuje wyrazy).

Źródło: Logotorpeda

Zdjęcie i opracowanie: Agnieszka Drąg

Materiały do druku:

BUTELKI-CZ.pdf

BUTELKI-Z.pdf

Butelki-SZ.pdf

ŁAMAŃCE JĘZYKOWE

Łamańce językowe to pomysł na świetną zabawę dziecka i dorosłego prawie na każdą okazję. Należy jak najwyraźniej i jak najszybciej wypowiedzieć trudne łamańce języka - ( ćwiczenia na dobrą dykcję). Są to takie zdania, które z założenia mają nam połamać język - oczywiście w przenośni. Są trudne do wymówienia. Często je powtarzając najpierw powoli, a potem szybciej można poprawić swoją dykcję. Niejednemu z Was na początku zapewne będzie się plątał język, przez co wywołacie tym dużo śmiechu, ale z czasem będzie tylko lepiej. Oto przykładowe zdania. Powodzenia!

Czarna krowa w kropki bordo,                                                                                 
Żuła trawę kręcąc mordą.

Jola lojalna, lojalna Jola

Stół z powyłamywanymi nogami.

W czasie suszy, szosa sucha.

Spadł bąk na strąk                                                                                                                                                               
A strąk na pąk.                                                                                                                                                      
Pękł pąk, pękł strąk                                                                                                                                                         
 A bąk się zląkł.

Chrząszcz brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie.

Wiersz do nauki na pamięć

W kwiatowej kwiaciarni                                                                                                                           
Rozkwitły kwieciście                                                                                                                                            
Kwiatuszki krzewuszki                                                                                                                                                     
I kwiatki bławatki-                                                                                                                                                         
To kwiecień ukwieca                                                                                                                                                   
Krzew każdego kwiecia,                                                                                                                                              
Aż kwitną kwitnąco                                                                                                                                                                   
I nieprzekwitająco.

Lucyna Gunia

Świąteczne ćwiczenia buzi i języka

Zbliża się Wielkanoc. Trwają przygotowania do świąt. Pan Języczek postanawia przygotować pisanki. Powoli wkłada jajka do kubeczków z barwnikami (przesuwamy język po górnej wardze, górnych zębach i podniebieniu). Wyciąga pomalowane jajka (przesuwamy językiem po podniebieniu, górnych zębach i górnej wardze w kierunku nosa) i dmucha, żeby szybciej wyschły (wdychamy powietrze nosem, wydychamy buzią). Potem rysuje na jajach wzorki – kropki (dotykamy językiem różnych miejsc na podniebieniu), kółka (oblizujemy wargi ruchem okrężnym), paski (oblizujemy górną wargę, górne zęby, miejsce za zębami, następnie dolną wargę, dolne zęby, miejsce za zębami), kratkę (dotykamy naprzemiennie zębów dolnych i górnych, następnie prawego i lewego kącika ust).

Zaplata jeszcze koszyczek wielkanocny (kilkakrotnie dotykamy językiem górnej wargi, prawego kącika ust, dolnej wargi i lewego kącika ust) i już wszystko do świąt przygotowane.

Pan Języczek cieszy się (uśmiechamy się szeroko, nie pokazując zębów), bo może już świętować.

 Opracowanie: Agnieszka Drąg

Źródło: Języczkowe przygody i inne bajeczki logopedyczne – A.Tońska -Mrowiec

Słuch fonematyczny

Co to takiego?

Słuch fonematyczny (lub) fonemowy to umiejętność rozróżniania fonemów (czyli najmniejszych elementów mowy, w uproszczeniu można je utożsamiać z głoskami). Dzięki tej umiejętności potrafimy odróżnić np. k od g czy sz od s, a w konsekwencji słowo szale od sale, czy kura od góra.

Słuch ten kształtuje się bardzo wcześnie od około 1-2 r.ż do 7 r.ż.

Jego zaburzenia mogą prowadzić m.in. do dysleksji, wad wymowy, trudności w pisaniu i czytaniu, zubożenia słownictwa itp., dlatego tak ważne są ćwiczenia słuchu fonematycznego.

Przykładowe ćwiczenia słuchowe:

„Kaczka czy taczka?” (rozróżnianie głosek k i t)

Przed rozpoczęciem zabawy rodzic pyta dziecko, jakie głoski słyszy na początku wyrazów taczka i kaczka. Dziecko swobodnie spaceruje po pokoju. Na hasło: taczka – kuca, głową dotykając kolan: zamienia się w główkę kapusty, którą ogrodnik układa na taczce J .

Na hasło; kaczka – kuca i łapie się za kostki, w tej pozycji spaceruje, kołysząc się na boki: jest kaczką spacerującą po ogrodzie.

Rodzic zmienia kolejność wypowiadanych słów tak, by dziecko nie przyzwyczaiło się do schematu.

„Kura czy góra?”(rozróżnianie głosek k i g)

Przed rozpoczęciem zabawy rodzic pyta dziecko, jakie głoski słyszy na początku wyrazów kura i góra. Dziecko spaceruje swobodnie po pokoju. Na hasło: kura – kuca, zamieniając się w kurę. Na hasło: góra – staje na palcach i unosi w górę ręce: kura pokazuje, jakie jajka zniosła. Rodzic zmienia kolejność wypowiadanych wyrazów tak, by dziecko nie przyzwyczaiło się do schematu.

„Roch czy loch?” (rozróżnianie głosek r i l)

Pan Języczek zwiedza zamkowe lochy, w których straszy rycerz Roch. Przed rozpoczęciem zabawy rodzic pyta, jakie głoski słychać na początku wyrazów Roch i loch. Na hasło: loch – dziecko chodzi na palcach, rozglądając się w koło; zwiedza ciemny i tajemniczy loch. Na hasło; Roch – kryje się po kątach przed duchem rycerza.

Opracowanie i zdjęcie: Agnieszka Drąg

Bibliografia:

 „Języczkowe przygody i inne bajeczki logopedyczne” A.Tońska-Mrowiec

Przybory szkolne – ćwiczenia artykulacyjne

Zestaw 12 ćwiczeń artykulacyjnych przygotowany w formie zabawy pamięciowej z użyciem przyborów szkolnych.

Na początku należy zgromadzić następujące przybory szkolne: ołówek, długopis, linijkę, nożyczki, pędzelek, temperówkę, klej, piórnik, gumkę, kredki, taśmę klejącą i spinacz.

Przebieg ćwiczenia:

Wybrane przedmioty układamy przed dzieckiem i prosimy o ich zapamiętanie. „Omawiamy” każdą rzecz dodając ćwiczenie artykulacyjne. Następnie prosimy dziecko by zamknęło oczy a prowadzący zabawę chowa jeden z przedmiotów. Zadaniem dziecka jest powiedzenie co zginęło i wykonanie ćwiczenia. Starszym dzieciom można dla utrudnienia zmieniać miejsce położenia przedmiotów lub chować po dwa przedmioty.

Kiedy porównacie dwa powyższe zdjęcia, zobaczycie, że zginął…. pędzelek! Ćwiczenie artykulacyjne z pędzelkiem, to: pomalowanie czubkiem języka podniebienia- od górnych zębów aż do gardła!

Zestaw ćwiczeń:
Ołówek – Czubkiem języka narysuj na podniebieniu: kółko, krzyżyk, 3 kreski, 5 kropek.
Długopis – Czubkiem języka napisz na podniebieniu:
O, A, I, E, U.
Linijka – Policz czubkiem języka ząbki u góry.
Nożyczki – Wymawiaj naprzemiennie U – I szeroko rozciągając usta.
Pędzelek – Pomaluj czubkiem języka podniebienie zaczynając od górnych zębów aż do gardła.
Temperówka – Unieś czubek języka na wałek dziąsłowy, policz do 5 i opuść.
Klej – Przyklej czubek języka za górnymi zębami, opuść brodę 5x nie odrywając języka.
Piórnik – Zaciśnij usta a następnie uśmiechnij się szeroko pokazując ząbki.
Gumka – Wyczyść podniebienie, górne zęby, dolne oraz wnętrze policzków.
Kilka kredek – Czubkiem języka pokoloruj podniebienie, górne zęby, wnętrze policzków, usta.
Taśma klejąca – Przyklej cały język do podniebienia a następnie odklej z głośnym mlaśnięciem.
Spinacz biurowy – Zamknij usta, a następnie otwórz z głośnym cmoknięciem.

Do wydruku!

Do druku word

Do druku pdf

Miłej zabawy i owocnych ćwiczeń!

Opracowanie i zdjęcia: Agnieszka Drąg

Źródło: www.domologo.pl